Ήταν κάποτε μια νεράϊδα που είχε πολύ αγάπη κρυμένη μέσα της .
Γλυκιά και τρυφερή αλλά δεν ένιωθε καθόλου έτσι ..
Ήταν πολύ λυπημένη και πίστευε ότι δεν είχε κάποιο σκοπό στην ζωή της πέρα από το να μεγαλώσει το μικρό της νεραϊδάκι .
Εκείνο έτρεχε και έπαιζε γύρω της βουίζοντας σαν μέλισσα και γελούσε όλη την ώρα . Η νεράϊδα όμως δεν μπορούσε να διώξει την λύπη και την στεναχώρια .. κάτι έλειπε πάντα ..
Μια μέρα αποφάσισε ότι
αυτό δεν μπορούσε να συνεχίσει άλλο !
Έβαλε κάτω τα νεραϊδοβιβλία και έψαξε να βρει απάντηση στην σοφία των παλιών νεράϊδογιαγιάδων της !!
Ψάχνοντας και διαβάζοντας ανακάλυψε ότι την χαρά και την υλοποίηση , το όραμα , το φτιάχνεις μόνος σου , πιστεύοντας και αγαπώντας τον εαυτό σου . Χωρίς να τον κρίνεις γι αυτά που πέρασαν και για όλα αυτά που δεν έγιναν σωστά .
Η ζωή είναι τώρα , κάθε στιγμή και η αγάπη είναι να ζεις το τώρα με ευγνωμοσύνη γι αυτά που έχεις . Έτσι ο δημιουργός σου δίνει απλόχερα ότι επιθυμείς από τα βάθη της καρδιάς σου , γιατί βρίσκεται πάντα εκεί . Μέσα στην καρδιά σου , μέσα σε κάθε επιθυμία σου . Και η κάθε στιγμή σου είναι στιγμή δημιουργίας και έτσι ο θεός δημιουργεί μέσα από εσένα .
Ένα κύμα γαλήνης και ευδαιμονίας και αγάπης πλημμύρισε την νεράϊδα μας γιατί σκέφτηκε πόσα όμορφα πράγματα είχε στην ζωή της που τα είχε ξεχάσει , όπως και την χαρά .. και προπάντων το μικρό της , που ήταν μια νεραϊδούλα με τόσα πολλά χαρίσματα όπως και εκείνη .
Με μιας έφυγε η λύπη και έδωσε την θέση της στην χαρά και την έξαψη της δημιουργίας !!
Τι έρωτας είναι η δημιουργία σκέφτηκε ..
Άρπαξε λοιπόν μια κόλλα χαρτί και έγραψε το παραμύθι τους .
Το παραμύθι της μαμάς και της μικρής της νεραϊδούλας . Αυτό το παραμύθι που ήθελε να ζουν κάθε μέρα της ζωής τους , από εδώ και πέρα και κάθε στιγμή :
Μαγικό γλυκοεργαστήρι «Νεραϊδούλες»
Μια φορά και έναν καιρό ήταν δυο καλές και όμορφες νεραϊδούλες που ζούσανε στο δάσος παρέα με τα ζωάκια . Μια μέρα ανακάλυψαν ένα πανέμορφο περιβολάκι με πολλά πολλά φρούτα .
Όλα ήταν νόστιμα , γλυκά και ζουμερά αλλά και μαγικά !!
Έλαμπαν κάτω από τον φωτεινό ήλιο .
Μόλις οι νεράϊδες άγγιξαν τα φρούτα εκείνα άρχισαν να τραγουδούν μια γλυκιά μελωδία :
“Νεραϊδούλες μας καλές
φτιάξτε μας γλυκάκια
να γλυκάνουμε καρδούλες , στοματάκια
να γεμίσει όλος ο κόσμος αγκαλίτσες
και γλυκιές μαρμελαδίτσες “
Έτσι οι νεραϊδούλες έπιασαν δουλειά . Έφτιαξαν ένα τρελούτσικο νεραϊδοεργαστήρι , όπου ανακάτευαν τα φρουτάκια με την ζάχαρη και έφτιαχναν γλυκάκια με μυστική συνταγή !
Σε εσάς θα το πούμε αλλά μην το πείτε πουθενά …
Οι νεράϊδες μας ήταν νεράϊδες της αγάπης και της χαράς και κάθε που γέμιζαν ένα βαζάκι μαρμελάδα ή γλυκάκι έριχναν και λίγη νεραϊδόσκονη . Όποιος ανοίγει ένα βαζάκι παίρνει και μια γεύση από την χαρά της αγάπη τους !!
Έτσι λοιπόν όλα κυλούσαν τέλεια και γλυκά σαν μαρμελάδα φράουλα …
Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς γλυκοπαραμυθένια !!!
Άννα Μιχαηλίδου
Βιωματική Θεραπεία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου